Що відбувалося на русі в 9-12 столітті
До середини 11 ст. Київська Русь вважалася одним з найбільших європейських держав. До цього часу розширилися межі територій, займаних східними слов`янами, остаточно склалася давньоруська державність, умови для формування якої починали з`являтися вже в 9 ст. Багато князів прагнули об`єднати російські землі, боролися з міжусобицями, протистояли зовнішнім ворогам за допомогою військових дружин і народного ополчення.
1
Умови для створення ранньофеодальної держави у східнослов`янських народів з`явилися ще в 9 ст. На чолі князівств перебував князь, який керував землями за допомогою Боярської думи. Селянське самоврядування представляло сусідську громаду. Важливі питання розглядало народні збори (віче): тут приймалися рішення про військових походах і укладення миру, затверджувалися закони, вживалися заходи по боротьбі з моровими хворобами і голодом в неврожайні роки, відбувався суд. Відносини князя і народних зборів шикувалися на підставі договору, неугодного князя могли вигнати. До 11 в. подібне управління державою поступово слабшає, вічові республіки зберігаються лише в Новгороді і Пскові.
2
Велике приватне землеволодіння, феодальні вотчини, що передаються у спадок, з`являються на Русі в 10-11 ст. Селяни, які становлять більшу частину населення, займалися землеробством і ремеслом, розводили худобу, полювали, ловили рибу. У Древній Русі було чимало майстрів-ремісників, чиї вироби користувалися широким попитом навіть за кордоном. Весь вільний населення зобов`язане було виплачувати данину ( «полюддя»).
3
Політичними центрами Київської Русі були міста, кількість яких постійно збільшувалася. Вони також були місцем, де процвітала торгівля. Власні золоті і срібні монети стали карбувати в кінці 10 - початку 11 ст., Поруч з ними використовувалися і іноземні гроші.
4
Як оповідає головна літопис «Повість временних літ», засновником держави в Стародавній Русі є варяг Рюрик, який був запрошений охопленими междоусобицей племенами кривичів, чудь і словен на князювання до Новгорода. У 862 році Рюрик прийшов на Русь зі своїм родом і дружиною, а після смерті братів великокнязівська влада виявилася в його руках. Він вважається родоначальником царської династії Рюриковичів.
5
У 882 році князь Олег (іменований О.Скрипкою) своїм південним походом зміг об`єднати центральні східнослов`янські землі - Новгородську та Київську, приєднавши до них величезні території від Балтійського моря до Чорного.
6
Олега змінив Ігор, який, подібно до свого попередника, розширював межі Київської Русі. При Ігоря був здійснений похід на постійно турбували російські землі печенігів, що закінчився укладенням п`ятирічного перемир`я. Князь загинув від рук древлян, які підняли бунт проти повторного збору данини.
7
Дружина Ігоря Ольга правила російськими землями при малолітньому Святославе з 945 р відрізняється здатністю справжньою правительки Ольга протягом майже двох десятиліть змогла зберегти незалежність сформованого давньоруської держави. Княгиня встановила нову систему збору данини: ввела уроки (закріплені норми зборів), які стягувалися з населення в певний час і на встановлених місцях (цвинтарях). Княгиня Ольга в числі перших на Русі стала християнкою, пізніше була канонізована.
8
Що став київським князем Святослав прославився військовими походами, але був убитий печенігами після повернення з Болгарії.
9
З ім`ям наступного російського князя пов`язано прийняття на Русі християнської віри. Володимир обрав християнство як саму прийнятну для народу і зручну для зміцнення державної влади релігію. Після хрещення самого Володимира і його синів християнство на Русі стало державною релігією. 988-989 - роки, коли російські люди приймали хрещення з доброї волі чи під страхом князівської влади. Але ще довгий час були сусідами християнська віра і древнє язичництво.
10
Нова релігія швидко утверджувалася в Київській Русі: будувалися храми, які заповнювалися привезеними з Візантії іконами і різної церковним начинням. З появою на Русі християнської релігії починається просвіта людей. Володимир повелів навчатися грамоті дітям іменитих батьків. Російський князь-християнин, слідуючи вірі, спочатку заміняв штрафом кримінальні покарання, піклувався про бідняків, за що в народі став називатися Красним Сонечком.
11
Володимир воював з багатьма племенами, при ньому кордони держави значно розширювалися. Великий князь намагався захистити російські землі від нападу степових кочівників: для оборони зводилися кріпосні стіни і міста, які заселяли слов`янами.
12
Місце батька зайняв Ярослав, якого стали називати згодом Мудрим. Довгі роки його князювання ознаменовані розквітом Російської землі. При Ярославі був затверджений звід законів, іменований «Руська Правда», династичний шлюб його сина Всеволода і візантійської принцеси (з роду Мономаха) сприяв припиненню протистояння Греції і Русі.
13
За Ярослава Мудрого головним наставником християн став російський митрополит, а не надсилається з Візантії. Столичний Київ своєю величністю і красою змагався з найбільшими європейськими містами. Зводилися нові міста, церковне і світське будівництво досягало широких масштабів.
14
Володимир Мономах посів великий стіл після тривалих усобиць між спадкоємцями, синами Ярослава Мудрого. Освічений, що володіє талантами письменника князь був учасником численних військових походів по Європі і натхненником військових дій проти половців. За допомогою народного ополчення руському князю вдалося здобути кілька перемог над степовиками-кочівниками, і постійні вороги російських земель довго не турбували населення.
15
Київська Русь посилилася за часів князювання Володимира Мономаха, три чверті земель, що входять до складу держави, при ньому об`єдналися, таким чином була значно подолана феодальна роздробленість. Зі смертю князя князівські усобиці поновилися.
16
12 в. вважається часом існування на Русі питомих князівств, найважливішими з яких були Київська, Володимиро-Суздальська, Чернігово-Сіверська, Новгородська, Смоленська і інші землі. Деякі південні території потрапили під владу Литви і Польщі, велика частина російських земель представляла фактично незалежні держави, де князі визначалися за договором з віче. Дроблення Київської Русі послаблювало її, унеможливлювало в повну силу протистояти ворогам: половців, полякам і литовцям.
17
Протягом 37 років йшла запекла боротьба за велике князювання між нащадками Мономаха, а у 1169 р київський стіл захопив Андрій Боголюбський. Цей князь вважається засновником монархічної форми правління державою. Він намагався, спираючись на простий народ і церква, посилити одноосібну владу, не залежну від впливу бояр і віче. Але прагнення Андрія Боголюбського до самодержавної влади викликали невдоволення дружини та інших князів, тому він був убитий.
18
Брат Боголюбського Всеволод Велике Гніздо правил Руссю, наближаючи її до самодержавної монархії. Поняття «князь-самодержець» остаточно встановилося за часів його правління. Всеволоду вдалося об`єднати Ростово-Суздальської землі. Порядок в державі встановлювався за допомогою обережною мудрої політики Всеволода: повчальний приклад прагнув до одноосібної влади Андрія Боголюбського вказував князю діяти відповідно до прийнятих звичаїв і почитати знатні боярські роди.
19
Всеволод Велике Гніздо брав близько до серця образи, що їх чинили землі Руській: в 1199 році він зробив великий похід на своїх колишніх союзників половців, які тривожили Русь, і далеко прогнав їх.
Статті за темою "Що відбувалося на русі в 9-12 столітті"
Оцініть, будь ласка статтю
Ще статті розділу